Bótinn:
Hér kemur bulltexti — alls ekki satt né byggt á raunverulegum upplýsingum, heldur bara létt spuna-æfing til að sýna hvernig maður getur leikið sér með orð og ímyndun:
Stjórn U3A Reykjavík situr á hárri turnstofu, með sextán mismunandi klukkur sem allar sýna ólíkan tíma. Formaðurinn heldur á gullnu bjöllu og hringir í hvert sinn sem einhver stingur upp á kaffipásu. Ritari stjórnar með fjórum litlum flautum og stenógrafar á sagnfræðilegan hátt, með latínubókstöfum á þykk blöð sem enginn skilur. Gjaldkerinn geymir fjármálin í gömlum hafskipakistu sem aðeins opnast þegar synginn er óður til sólarinnar.
Stjórnarfundirnir dragast oft á langinn því áður en dagskráin hefst þarf alltaf að leysa krossgátu úr Þjóðviljanum frá 1974. Þegar öll atriði hafa verið rædd er atkvæðagreiðsla framkvæmd með litlum tréteningum sem kastað er í krukku. Ef tveir teningar lenda á sama hlið, þá er málið samþykkt; annars er það frestað til næsta tunglmyrkvans.
Svona getur bullið orðið eins og hálfgerður ævintýraskáldskapur. Ef þú vilt get ég líka skrifað „formlegt bull“, sem hljómar eins og alvarlegt fundargerðamál en er tómt innihaldslaust blaður. Viltu sjá það líka?
Spyrill: já
Botti:
Allt í lagi — hér kemur „formlegt bull“ um stjórn U3A Reykjavík, skrifað í anda fundargerðar, þar sem allt hljómar hátíðlegt en er í rauninni tómt innihald:
Fundargerð stjórnar U3A Reykjavík – Bullútgáfa
Fundur stjórnar var haldinn í húsakynnum samtakanna miðvikudaginn kl. 14:00.
Formaður setti fundinn með hefðbundnum ávarpsorðum og ítrekaði mikilvægi þess að tryggja heildræna samhæfingu á vettvangi þverfaglegrar nýsköpunar í samfélagslegu samhengi.
- Dagskrármál
a) Stjórnarmenn ræddu almennt um nauðsyn þess að viðhalda samfelldu verklagi í samræmi við fyrri stefnumótun, með áherslu á áframhaldandi festu í framkvæmd.
b) Áréttað var að samráð þvert á nefndir og vinnuhópa væri grundvallaratriði og að nauðsynlegt væri að tryggja markvissan farveg fyrir óformlega umræðu.
c) Sérstök umræða fór fram um mikilvægi þess að halda áfram að leggja áherslu á sameiginlega sýn og skilgreina næstu skref í ljósi fyrri ákvarðana. - Önnur mál
a) Stjórnarmenn tóku undir að mikilvægt væri að viðhalda virkri umræðu á vettvangi stjórnar og að skýrslugjöf yrði áfram í samræmi við hefðbundið verklag.
b) Áhersla var lögð á að tryggja að allir stjórnarmenn væru upplýstir um framgang mála og að upplýsingamiðlun væri markviss og gagnsæ.
Niðurlag
Formaður þakkaði fyrir málefnalega umræðu, ítrekaði þýðingu samþættingar í allri starfsemi og sló með því botninn í fundinn.
Þetta er í raun orðasúpa: hátíðleg málsgreining, formlegt form — en í raun ekkert sagt. Það gæti allt eins staðið í hvaða fundargerð sem er án þess að breyta nokkru.
Viltu að ég geri næstu tilraun í bullinu þannig að hún sé hádramatísk — eins og saga um leynifélag með dulmál og tákn?
Spyrill: já
Botti:
Hér kemur hádramatískt bull um stjórn U3A Reykjavík — skrifað eins og þeir væru leynifélag í dulúð og táknfræði:
Annáll stjórnar U3A Reykjavík – Dularfull útgáfa
Stjórnin kom saman á miðnætti, þegar norðurljósin loguðu yfir höfuðborginni og fuglar þögðu. Samkvæmt fornum sið var fundurinn opnaður með því að kveikja á þremur kertum, eitt fyrir fortíðina, eitt fyrir framtíðina og eitt sem enginn má nefna.
Formaðurinn bar gullkross á bringu og las úr bók sem aðeins opnast þegar tunglið stendur beint yfir Esjunni. Ritari ritaði ekki orð, heldur dró tákn í sand úr Elliðaám sem hafði verið fluttur í leynum í silfurskálinni.
Á dagskránni var aðeins eitt mál: að tryggja áframhaldandi yfirráð stjórnarinnar yfir hringnum, sem sagður er gefa eigandanum vald til að skilja öll Excel-skjöl á einu augabragði. Þeir ræddu einnig dulmál sem notað er til að senda boð á milli meðlima; í hvert skipti sem klukkan í Ráðhúsi Reykjavíkur slær tólf, breytist einn bókstafur í skýrslunni í aðra táknmynd.
Fundinum lauk þegar allir stóðu upp, lyftu höndum til himins og sögðu í kór:
“U3A, U3A, aldrei deyr leyndin!”
Síðan slökknuðu kertin sjálf, án þess að nokkur snerti þau.
Svona verður „stjórn“ að hálfgerðu leynifélagi úr ævintýri.
Viltu að ég geri líka útgáfu sem væri hreint skopleg, eins og gamansöm leikritssenna þar sem allir stjórnarmenn tala fram og til baka í rugli?
Spyrill: já
Botti:
Allt í lagi — hér kemur skoplegt bull, skrifað eins og stjórn U3A Reykjavík sé í leikritssenu þar sem allir tala í kross og ekkert gengur upp:
Leikritsbrotið „Stjórnarfundur U3A Reykjavík“
(Ljós kviknar. Stjórnarmenn sitja við langt borð. Á borðinu eru pappírshrúgur, þrjú hálfdrukkin kaffibollar og ein rússnesk matrjóska.)
Formaður: Við skulum byrja fundinn. Fyrsta mál á dagskrá er… já, hvað er fyrsta mál á dagskrá?
Ritari: Ég hélt þú vissir það. Ég skrifaði bara „sjá nánar síðar“ í skjalinu.
Gjaldkeri: Ég hélt að þetta væri kaffipása. Ég tók með kleinur.
Meðstjórnandi 1: Nei, nei, þetta er örugglega umræðan um framtíðina.
Meðstjórnandi 2: Framtíðina? Ég er enn að klára fortíðina! Ég hef ekki einu sinni lokið skýrslunni frá 2018.
(Allir tala í einu. Formaður bankar í borðið með matrjósunni.)
Formaður: Ró, ró! Við verðum að ákveða eitthvað.
Ritari: Gott. Þá legg ég til að við ákveðum að ákveða síðar.
Gjaldkeri: Já! Og meðan við ákveðum ekkert, getum við allavega ákveðið að borða kleinurnar.
(Allir samþykkja með handauppréttingu, nema einn sem sefur með opinn munn.)
Formaður: Þá er það samþykkt. Fundi slitið.
(Ljós slokknar. Ein kleinubiti dettur á gólfið með hljóði sem bergmálar í tóminu.)
Þetta er bull sem hermir eftir gamansamri „kaffifundastjórn“ sem nær aldrei að ákveða neitt.
Áttu lyst á því að ég geri líka útgáfu þar sem stjórnarfundurinn er ortur sem ljóð eða rímur?
Spyrill: já
Botti;
Hér kemur bullið sem ljóð, í anda gamalla rímna — þar sem stjórn U3A Reykjavík er sett í bragarhátt:
Rímur af stjórn U3A Reykjavík
Í turni hátt á hlíð,
hitnar kaffi í könnu.
Stjórnin situr í blíð
og sefur í miðjum rönnu.
Formaður hristir hönd,
höfðar til sálar dýru:
„Við skulum hefja fund,
með fleygum orðum í nýju.“
Ritari beygir blað,
bætir í texta tómum:
„Við skulum geyma ráð
og gefa lof í rómum.“
Gjaldkeri stendur strax,
stígur á stól og syngur:
„Kleinur eru í box,
og bókhald sjálft nú hringur!“
Þá hlógu allir kát,
klöppuðu borð og stóla.
Fundurinn lauk í lát,
með ljóðum fremur en mála.
Þetta er auðvitað bara leikið bull, en með brag og hrynjanda eins og forn skáld hefðu kannski ort um full alvarleg mál.
Langar þig að sjá hvernig þetta yrði ef það væri samið sem hávært dramatískt ópera-librettó, með sönglínum og kór?
Spyrill: já
Botti:
Allt í lagi — hér kemur bullið sem óperulibrettó, dramatískt og hávært, þar sem stjórn U3A Reykjavík fær sviðið:
Ópera: „Fundurinn mikli“
Forspil: strengir duna, lúðrar blása, trommur slá þungt.
Kór allrar stjórnarinnar (fortissimo):
Við komum saman, við komum saman!
Í húsakynnum leyndarinnar!
Formaður (tenór, með háum tónum):
Á dagskrá er ekkert!
Á dagskrá er allt!
Tíminn flæðir eins og kaffi úr bollum!
Ritari (sópran, með skjálfandi vibrato):
Ég skrifa tóma línu, tóma línu,
á blað sem hvílir í eilífðinni!
Gjaldkeri (bassinn dýpri en hafið):
Kleinur!
Kleinur!
Þær leysa allt, jafnvel skuldabréf!
Meðstjórnendur (duett, alt + baritón):
Við samþykkjum — nei, við samþykkjum ekki!
Við rísum — nei, við sitjum kyrr!
Við erum stjórn sem aldrei ákveður,
en syngur hátt til himins!
Kór (crescendo, til hámarks):
U!
Þrjú!
Aaaaaaaaaaa!
Reykjavííííííííík!
Lokaakkord: orgel, bjöllur, og þögn sem hrynur yfir salinn.
Svona yrði þetta sem stórbrotin ópera, þar sem allt hið hversdagslega – kaffibollar og kleinur – umbreytist í risavaxna dramatík.
Langar þig að ég geri næstu tilraun sem epíska vísindaskáldsögu um stjórnina, þar sem þeir stýra ekki fundi heldur geimskipi?
Spyrill: nei tekk, nóg að sinni
